Florianne: als kind al had ik hele natte handen

Sinds mijn kindertijd kreeg ik hyperhidrosis (overmatig zweten aan de handen en voeten, elke dag).
Het was in het begin heel vreemd, van wat krijg ik nu? Hoe meer ik het ging ervaren, hoe meer ik het
ook wilde verbergen voor anderen. Een hand geven, schrijven, een boek lezen, etc. waren allemaal
dingen wat voor mij echt een uitdaging werd, omdat mijn handen steeds zo nat werden. Dag in dag
uit, zelfs in de winter.. Toen ben ik naar de huisarts gegaan, maar dan kreeg ik al gauw een zalfje of
iets dergelijks mee. Helaas merkte ik weinig verschil door deze producten. Wel korte ‘droge’
momenten, waarop ik even kon genieten van dat gevoel. Helaas was dat heel kort.

Een paar jaren later kwam er een uitzicht en heb ik via mijn nicht een kliniek (Hyperhidrosiskliniek)
gevonden. De kliniek opereert specifiek voor hyperhidrosis patiënten. Geduld was zeker iets wat ik
hiervoor nodig had, ze opereren namelijk vanaf je 16 de . Op dat moment was ik 15 jaar en mocht ik
nog niet worden geopereerd en dat voelt lang, omdat ik deze ´aandoening´ toch elke dag met me
mee moest dragen.

Het mooie was dat de kliniek precies de dag na mijn 16 de verjaardag een plek vrij had en dat de kliniek
deze plek aan mij wilde geven. Ik was zo blij en ik kon eindelijk droge handen krijgen! Maar hoe zal
dat zijn? Het was echt een droom om uit te laten komen. Hoe zal het voelen, elke dag droge handen
hebben? Voor zo veel mensen van zelfsprekend, maar voor mij zo kostbaar.

Toen kwam de dag! 2 juli 2016 waarop ik geopereerd ben en het moment toen ik uit de narcose
kwam was zo bijzonder, toen de verpleegkundige zei: ‘Florianne je hebt droge handen.’ Ik was zelf
nog wat ver weg door de narcose, maar ik kreeg dit zo goed mee. Het was zo’n bevestiging. Ik heb
geduld moeten hebben, maar het was zo’n mooi moment en nu nog steeds, mag ik elke dag mijn
droge handen voelen!

Daarna heb ik voor de kliniek een heel mooi filmpje mogen opnemen over wat het met mij deed. De
dag dat het filmpje werd opgenomen, mocht ik mee lopen met de kliniek. Het van de andere kant
mee maken dan hoe ik het toen heb mee gemaakt. Ik mocht die dag tegen de patiënten zeggen, het
kan echt, mijn handen zijn droog!

Nog steeds in mijn leven merk ik dat ik hierin iets mag delen met een ander. Na mijn operatie ben ik
er meer open over geworden en is het ‘geheim’ weg gegaan. Het is altijd nog een stukje wat ik met
mij mee draag. De gesprekken over hyperhidrosis komen soms zo maar opeens ter sprake, op de
momenten dat ik het zo niet verwacht. Ik mag mijn genezing met anderen delen en kan zo anderen
er mee helpen. Het belangrijkste van dit is ‘iets wat niet begrepen wordt in de maatschappij, wil ik
graag dat het steeds meer begrepen mag worden.’

Mocht je het leuk vinden, dan kun je op deze website mijn filmpje bekijken. Dit filmpje is opgenomen
voor de kliniek. https://www.hyperhidrosis-kliniek.nl/