Wanneer u doorverwezen wordt naar de dermatoloog zal deze u vragen stellen om het ontstaan en het beloop van de huidafwijking(en) te achterhalen en zal hij gericht naar de huidafwijkingen kijken.
Meestal kan dit door te kijken met het blote oog, maar vaak voelt de dermatoloog ook hoe de huidafwijking aanvoelt. Als de dermatoloog meer detail wil zien, bijvoorbeeld bij een moedervlek, kan hij/zij gebruik maken van een dermatoscoop (een soort loupe).
Soms wil de dermatoloog graag de aandoening op celniveau kunnen bekijken om een diagnose te kunnen stellen, of eventuele ziekteverwekkers opsporen (bijvoorbeeld schimmels of een bacterie). Dan worden er enkele cellen afgenomen of een biopt, om dit onder de microscoop met grote vergroting te kunnen bekijken (door de dermatoloog zelf of ook door een patholoog).
Andere testen die bij een dermatoloog worden gedaan zijn bloedonderzoek, of plakproeven bij verdenking op allergieën. Vaak zal de dermatoloog foto’s maken van de aandoening voor in het dossier, om goed te kunnen vervolgen hoe de huidaandoening in de loop van de tijd (al dan niet met behandeling) veranderd.
Binnen de dermatologie bevinden zich verschillende deelgebieden. De belangrijkste zijn:
1. Algemeen
Het herkennen en behandelen van huidaandoeningen
2. Dermato Oncologie en Dermatochirurgie
Het herkennen en (chirurgisch) behandelen van huidkanker
3. Flebologie
Het herkennen en behandelen van spataderen en huidafwijkingen die veroorzaakt worden door een verstoorde doorbloeding
4. Allergologie
Onderzoek en behandeling van huidaandoeningen bij mensen met een allergie en/of overgevoeligheid
5. Venereologie
Het herkennen en behandelen van geslachtsziekten, ook wel soa’s (seksueel overdraagbare aandoeningen) genoemd
6. Proctologie
Het behandelen van aambeien en andere aandoeningen rondom de anus
7. Fotodermatologie
Behandelen van huidaandoeningen die met behulp van licht kunnen worden verbeterd. Ook het herkennen en behandelen van aandoeningen die door licht worden veroorzaakt/beïnvloed.
Een dermatoloog heeft vaak een specialiteit, bijvoorbeeld extra belangstelling voor erfelijke aandoeningen, spataderen of huidafwijkingen bij kinderen. Wel moet iedere dermatoloog het volledige vak beheersen en de kennis op peil houden. Om de registratie als dermatoloog te mogen houden moet hij of zij jaarlijkse verschillende nascholingscursussen volgen.
Als de dermatoloog de diagnose heeft gesteld stelt deze een behandelplan op. De behandeling kan onder andere bestaan uit:
Daarnaast schrijft de dermatoloog ook vaak cremes/zalven voor zonder medicijnen erin om de huid goed te verzorgen (zogenaamde emollients) en geeft de dermatoloog adviezen over goed omgaan met de huidaandoening en de huid.
Voor sommige behandelingen kan een dermatoloog ook doorverwijzen naar een huidtherapeut.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
