Irritante jeuk

Karin Timm, verpleegkundig specalist AGZ Allerzorg, Directeur Kwaliteit & veiligheid Orpea NL .

Ik weet dat jeuk gekmakend kan zijn. Maar de oorzaak ervan hoeft niet altijd te liggen in de huid.

Ik noem mijzelf een beroepsgedeformeerde. Zowel in mijn beroep als verpleegkundig specialist dermatologie, als in mijn hobby: redactiewerk. Dat is – denk ik – ook de reden dat ik op straat altijd naar de benen van mensen kijk (wonden? Vocht in de benen?) En het is zéker de reden dat ik jeuk krijg van taalfouten. Mooie combinatie, toch?

Het irriteert

Maar lastig is het ook: ik blijf iedereen corrigeren die het woord ‘uitprinten’ gebruikt (het is echt uitdraaien, afdrukken of printen) en wijzig het woord ‘doorverwijzen’ in ‘verwijzen’ (het is al vervelend genoeg dat de behandelaar er zelf niet uitkomt en je dus moet verwijzen of doorsturen. Terugverwijzen is dus helemaal een niet-bestaand woord). Verder erger ik me mateloos aan mensen die het verschil tussen irriteren en ergeren niet kennen (hét irriteert, ik niet!).

Het lijkt soms een gevecht tegen de bierkaai. Wat we lang genoeg verkeerd gebruiken, wordt immers vanzelf een woord dat in het woordenboek terechtkomt. Dus als iedereen wat meer oplet, moet het lukken om dit soort woorden uít ons woordenboek te weren…

Omgaan met jeuk

De jeuk van míjn ergernissen lost vanzelf wel weer op. Maar de echte huidjeuk vaak niet. En dat is een van de redenen dat ik heb meegedaan aan het verpleegkundig lesprogramma ‘Omgaan met jeuk’ van het UMCU. Hoe gekmakend jeuk kan zijn, ondervond ik aan den lijve toen ik twee keer netelroos meemaakte. Wat was ik blij dat ik in de cursus leerde dat jeuk erger kan zijn dan pijn.

Maar wist je dat de jeuk van ergernissen ook daadwerkelijk huidjeuk kan opleveren? Ik heb, door het programma ‘Omgaan met jeuk’ te volgen, jarenlang gesprekken met patiënten gevoerd, waarbij hun ziekteoorzaak en huidklachten letterlijk dieper lagen dan in de huid. En omdat je als verpleegkundige heel veel kan qua begeleiding en instructie, maar nu eenmaal geen maatschappelijk werker bent of psycholoog, moest ik ook verwijzen (niet doorverwijzen, dus).

Samenwerking

Dat was nog niet zo eenvoudig, omdat veel maatschappelijk werkers of psychologen zich lange tijd niet met huidproblemen bezighielden. Dat is nu al veel beter geregeld. Er wordt zowel op het gebied van jeuk, als op dat van wondzorg heel goed samengewerkt. Netwerken van professionals houden zich bezig met huidproblemen waarbij de oorzaak zowel lichamelijk als psychisch kan zijn.

Ook samenwerking met de patiënten is in huidzorg volop in ontwikkeling, en terecht! De diverse verenigingen zorgen voor een goede informatie-uitwisseling tussen patiënt en professional. En dankzij sites als Huidhuis kunnen we goede resultaten zien van die samenwerking…

En laat samenwerken en je laten inspireren door de patiënt nou net onderwerpen zijn waar ik géén jeuk van krijg!