Bij hirsutisme groeien er bij vrouwen haartjes op hun lichaam waar mannen die normaal hebben. Bijvoorbeeld op de kin en bovenlip, dijen, buik en rug.
Hirsutisme wordt ook wel overbeharing genoemd. Er is nog een vorm van overbeharing die zowel bij mannen als vrouwen voorkomt: hypertrichose. Bij hypertrichose groeien er méér haren op de plaatsen waar altijd al haren zitten: armen, benen, gezicht.
Vaak begint hirsutisme in de puberteit. Het komt veel voor en kan verschillende oorzaken hebben.
Overbeharing zit soms in de familie (erfelijk). Hormonen bepalen waar op het lichaam haartjes groeien. Het gaat dan om testosteron en andere mannelijke hormonen (androgenen). Vrouwen hebben dit mannelijke hormoon ook in het bloed. Bij hirsutisme wordt er te veel van dit hormoon aangemaakt. Maar het kan ook dat de haarzakjes extra gevoelig reageren op een normale hoeveelheid van dit hormoon.
Hirsutisme kan een aanwijzing zijn voor andere aandoeningen, zoals een aandoening aan de bijnieren of het polycysteus-ovariumsyndroom (PCOS). Bij PCOS zitten er in de eierstokken cystes, die te veel testosteron aanmaken. Vrouwen met PCOS hebben vaak niet alleen overbeharing, maar ook een onregelmatige menstruatie. PCOS wordt vaak gezien in combinatie met diabetes en sterk overgewicht (obesitas).
Overbeharing kan ook een bijverschijnsel zijn van het slikken van sommige medicijnen, bijvoorbeeld tegen de overgang of endometriose.
Bij hirsutisme kunnen er bij vrouwen haartjes groeien op de buik, de rug en aan de binnenzijde van de bovenbenen. De haartjes kunnen ook groeien rond de tepels, op de borst en hals, en in het gezicht (bovenlip en kin). Het kunnen er veel zijn of maar een paar. Meestal zijn deze haartjes donker en hard (stug).
Hirsutisme wordt door de huisarts op het oog herkend. Hij/zij kan op zoek gaan naar waar de overbeharing vandaan komt. Ook een specialist, meestal een dermatoloog of gynaecoloog, kan eventueel verder onderzoek doen.
Bij het eerdergenoemde PCOS schrijft de gynaecoloog meestal een anticonceptiepil voor, soms met pillen met een hormoonachtige stof die lijkt op testosteron (cyproteronacetaat). Deze stof remt de werking van het mannelijke hormoon.
Soms schamen vrouwen zich voor overbeharing, vooral van hun gezicht. Daar kan een huidtherapeut iets aan doen, zoals elektrisch epileren. Daarbij wordt een dunne naald in het haarzakje geprikt en onder stroom gezet. Een andere mogelijkheid is de behandeling met een flitslamp (IPL). Dit is minder pijnlijk dan het elektrisch epileren.
Voor een bezoek aan de huidtherapeut is een verwijzing nodig van de arts. De adressen van een huidtherapeut in de buurt vind je bij de Nederlandse Vereniging van Huidtherapeuten
Bij overgewicht wordt geadviseerd af te vallen. Gewichtsafname kan de overbeharing verminderen.
Door te bleken, harsen, epileren of wegscheren kun je overbeharing zelf aanpakken. Daarvoor zijn ook ontharingscrèmes en andere middelen te koop bij de apotheek of drogist.
Maak je geen zorgen dat haartjes erger terugkomen nadat ze zijn weggehaald. Dit wordt wel gezegd, maar dat is niet waar.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
