Lymfogranuloma venerum (LGV) is een zeldzame seksueel overdraagbare aandoening. De aandoening komt vooral voor in tropische gebieden. In Europa wordt het meestal gezien bij mannen die seks hebben met mannen.
Lymfogranuloma venerum wordt veroorzaakt door een bepaald type (serotype L) van de bacterie Chlamydia trachomatis. Andere typen van deze bacterie veroorzaken de aandoening Chlamydia. LGV wordt overgebracht door contact met de slijmvliezen van iemand die besmet. Dit gebeurt door onder andere door onveilig te vrijen.
Op de plaats van de besmetting ontstaat na twee tot drie maanden een klein wondje. Dit wondje is vaak weinig opvallend en geneest na een paar dagen vanzelf weer. Een aantal weken later ontstaat een ontsteking van de lymfeklieren. Bij mannen zijn vaak de klieren van de lies aangedaan en bij vrouwen de klieren van het bekken. De lymfeklieren kunnen erg pijnlijk en groot worden. Bij besmetting via de anus ontstaat een ontsteking in de endeldarm met irritatie van het darmkanaal, bloedverlies en problemen met de ontlasting. Uiteindelijk kan de ontsteking zorgen voor blijvend littekenweefsel en schade aan de lymfevaten.
LGV wordt behandeld met antibiotica, meestal gedurende drie weken. Hierna wordt gecontroleerd of de ziekte echt over is. Als lymfeklieren erg gezwollen en pijnlijk zijn door vochtophoping kan het vocht met een naald opgezogen worden. Een vaste partner moet tegelijkertijd behandeld worden. Alle partners van de voorafgaande zes maanden moeten gewaarschuwd worden en zich laten testen.
Door veilig te vrijen verklein je het risico op LGV. Op de site van SoaAids kun je vinden wat veilig is en wat niet. Heb je LGV, vermijd dan seksueel contact of gebruik een in ieder geval een condoom tot je niet meer besmettelijk bent. Testen kan bij de huisarts, bij een soa-kliniek of bij de GGD. Op de website van SoaAids lees je meer over een soa-test .
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
