Huidhoorn is een geel-bruin gezwelletje op de huid van enkele millimeters tot centimeters. Het gezwelletje ziet eruit als een ‘pilaartje’ en bestaat uit op elkaar gepakt hoornmateriaal (dode huidcellen). Meestal komt huidhoorn voor op de lichaamsdelen waarop de zon valt: de handen, oren en het gezicht.
De gezwelletjes worden vooral gezien bij ouderen bij wie de huid beschadigd is geraakt door de zon. De medische naam voor huidhoorn is cornu cutaneum.
Onze opperhuid bestaat vooral uit zogenoemde hoorncellen. Deze worden onderin de opperhuid aangemaakt en schuiven langzaam naar boven. Aan de bovenkant schilferen ze af. Bij huidhoorn schilferen de hoorncellen door een afwijking van de huidcellen niet af, maar vormen een compacte geel-bruine plak.
Huidhoorn kan ontstaan uit verschillende huidafwijkingen, zoals goedaardige (ouderdoms)wratten. Maar het kan ook ontstaan uit huidkanker en voorstadia hiervan, zoals uit actinische keratose, Morbus Bowen of een plaveiselcelcarcinoom.
Het geel-bruine gezwelletjes komt vooral voor op de delen waarop de zon valt: het gezicht, de oren en de handen.
Huidhoorn wordt vaak door de arts op het blote oog herkent. Om te achterhalen wat de onderliggende huidafwijking is, wordt de plek (deels) chirurgisch verwijderd door de arts. Daarvoor kan ook een soort appelboortje worden gebruikt (biopteur). Het weefsel wordt daarna opgestuurd voor microscopisch onderzoek. Afhankelijk van de uitslag van het onderzoek, zal mogelijk vervolgbehandeling nodig zijn.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
