Dagelijks verliezen we hoofdharen. Het is normaal dat dit er zo’n honderd per dag zijn. Op dezelfde plaats groeien dan weer nieuwe haren aan. Maar worden haren niet vervangen door nieuwe of valt er heel veel haar uit, dan leidt dit tot kaalheid.
Mannen beginnen vaak vanaf hun 20e meer haren te verliezen. Je kunt dat meestal rond hun slapen en op de kruin zien. Bij sommige vrouwen ontstaat er op latere leeftijd een dunnere haarbos. Dit is vaak genetisch bepaald (erfelijk). Deze vorm van haaruitval komt veel voor en wordt ook wel alopecia androgenetica genoemd.
Er zijn ook ziekten die tot haaruitval leiden, zoals alopecia areata. Andere oorzaken van haaruitval en kaalheid zijn onder meer: ernstige stress, bepaalde medicijnen als cystostacia (chemotherapie), bestraling, erfelijke aandoeningen, infecties en ontstekingen.
Je haar kan ook uitvallen nadat het te strak is ingebonden of gevlecht of is behandeld met agressieve haarproducten als ontkroesingsmiddelen.
Haren kunnen plaatselijk uitvallen of verspreid over de hele hoofdhuid (diffuus). Voor haarverlies zijn vele oorzaken. Het is mogelijk dat haar uitvalt na een zwangerschap, momenten van ernstige stress of bijvoorbeeld een ziekte met koorts. Deze vorm van haaruitval wordt telogeen defluvium genoemd. Er zijn ook medicijnen die kunnen leiden tot haaruitval, zoals cystostatica (chemotherapie bij kanker) en bloedverdunners. Wanneer je deze middelen niet meer slikt, groeit het haar weer aan. Met de haarzakjes waarin de haartjes op het hoofd groeien, is namelijk niets mis. Bij bepaalde vormen van haarverlies ontstaan littekens.
Dit wordt cicatriciële alopecie genoemd. Bij cicatriciële alopecie raken haarzakjes beschadigd door ontstekingen. De haarzakjes kunnen hierdoor helemaal verdwijnen. Wanneer de haarzakjes eenmaal verdwenen zijn, kunnen er geen haren meer aangroeien. Cicatriële alopecie kan voorkomen bij erfelijke aandoeningen, infecties (syfilis), basaalcelcarcinoom plaveiselcelcarcinoom en ontstekingen van de huid, zoals lupusertythematosus lichen planus.
Haaruitval kan een aanwijzing zijn voor een andere ziekte (onderliggende ziekte). Wanneer deze onderliggende ziekte is opgespoord, kan een behandeling worden gestart. Zijn de haarzakjes daarbij niet verdwenen, dan kan er weer haar groeien op de hoofdhuid. Bij haaruitval veroorzaakt door ernstige stress, groeit het haar bijvoorbeeld vanzelf weer aan – ook al is dat niet altijd weer over het hele hoofd. Dit is meestal binnen een jaar. Een behandeling om dit te versnellen, is niet bekend. Ga om vast te stellen om welke vorm van haaruitval het gaat, naar de huisarts of dermatoloog. Hij/zij kan dit meestal op basis van onderzoek en het verhaal vaststellen. Een aantal dermatologen heeft zich gespecialiseerd in haaruitval, vooral in klinieken. Er zijn medicijnen voor de behandeling van haaruitval, zoals Minoxidil. Maar er wordt aan getwijfeld of ze echt werken.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
