Automutilatie, oftewel zelfbeschadiging, is opzettelijke beschadiging van het eigen lichaam. Automutilatie komt voor bij 0.75 tot 5 procent van de bevolking en het wordt vaker gezien bij meisjes. De medische term voor huidafwijkingen die door een persoon zelf zijn veroorzaakt is dermatitis artefacta.
Dit letsel wordt zelf opzettelijk toegebracht. Er is een relatie tussen het ontstaan van automutilatie en het voorkomen van fysiek, emotioneel of seksueel geweld. Daarnaast spelen emotionele trauma’s (bijvoorbeeld ziekte of scheiding van ouders) en problemen op school een rol.
De aandoening kenmerkt zich op verschillende manieren en is afhankelijk van de manier waarop de patiënt zijn huid beschadigt. Er kunnen blauwe plekken, schaafwonden of brandwonden zichtbaar zijn, maar ook snij-, krab-, bijtwonden en uitgetrokken haren. Automutilatie gebeurt vaak op makkelijk bereikbare plekken zoals het gezicht, armen, benen en de borst.
Omdat er bij automutilatie sprake kan zijn van onderliggende psychosociale problematiek is onderzoek en begeleiding door professionals nodig.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
